Jak długo trwało najdłuższe konklawe w historii wyboru papieża?

Choć miejsce urzędowania papieża nieodłącznie kojarzy się nam z Rzymem, to w długiej historii papiestwa zdarzały się okresy, kiedy Stolica Apostolska znajdowała się w innych miejscach. W XIII wieku, w czasach średniowiecznych, podczas pontyfikatu papieża Klemensa IV, miastem, które pełniło rolę siedziby Watykanu, było niewielkie Viterbo. To właśnie tam doszło do wydarzeń, które na zawsze zmieniły sposób wyboru kolejnych biskupów Rzymu.

29 listopada 1268 roku zmarł papież Klemens IV, a kardynałowie zebrali się w Viterbo, aby dokonać wyboru jego następcy. Jednak od samego początku narada kardynałów nie układała się sprawnie. Podzielili się oni na dwie frakcje – francuską, skupioną wokół króla Sycylii Karola I Andegaweńskiego, oraz włoską. Spory i rozbieżności poglądów spowodowały, że narada trwała w nieskończoność, zostając zerwana i wznowiona wielokrotnie. Część duchownych wycofywała się do swoich rezydencji, co dodatkowo utrudniało proces wyboru nowego papieża.

Obecność kardynałów w Viterbo była udręką dla mieszkańców, którzy musieli znieść zajęcie najlepszych pałacowych sal oraz niekończące się narady. W pewnym momencie gubernator miasta postanowił podjąć drastyczne środki, zamykając kardynałów na klucz, a następnie rozkazał rozebranie dachu nad salą, w której obrady odbywały się. Pomimo protestów elektorów, drastyczne środki okazały się skuteczne, a wybór nowego papieża stał się jedynym sposobem na odzyskanie wolności.

Wreszcie, w sierpniu 1271 roku elektorzy wybrali sześciu kardynałów, którzy mieli zadecydować o nowym papieżu. Ostatecznie wybór padł na Teobalda Viscontiego, archidiakona z Liege związanego z Franciszkańskim Zakonem Świeckich. Jednakże, nieobecność Viscontiego w Viterbo sprawiła, że musiał on zostać powiadomiony o swoim wyborze i szybko udać się do miasta. Po przybyciu został intronizowany jako Grzegorz X, kończąc trwający niemal trzy lata okres sediswakancji.

Grzegorz X był postacią znaną z wielu ważnych decyzji podczas swojego pontyfikatu. Zwołał Sobór Lyoński II, gdzie podjął próby zjednoczenia Kościoła katolickiego z Grekami, doprowadził także do zakończenia interregnum w Niemczech i wyboru nowego cesarza. Ponadto ogłosił konstytucję Ubi periculum, która regulowała procedurę wyboru kolejnego papieża, aby uniknąć podobnych trudności w przyszłości.

Grzegorz X zmarł w 1276 roku w Arezzo, a jego następcą został wybrany Pierre de Tarentiase, przyjmując imię Innocenty V. Jego pontyfikat rozpoczął się już 10 dni po śmierci Grzegorza X, kontynuując dzieło poprzednika.

Tak więc, historia sediswakancji i trudności związanych z wyborem nowego papieża w Viterbo w XIII wieku stanowi ciekawy epizod w historii papiestwa, który wpłynął na sposób wyboru kolejnych papieży w przyszłości.
Zdjęcie główne artykułu pochodzi ze strony tvp.info.