Odsłonięcie pomnika gen. Maczka w Holandii – nowy tytuł!*\ Odsłonięcie pomnika gen. Maczka w Holandii – ważne wydarzenie
W ceremonii odsłonięcia popiersia przy Maczek Memorial z inicjatywy prezesa Willema Krzeszewskiego, oprócz delegacji Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, udział wzięli również m.in. kombatant 1. Polskiej Dywizji Pancernej kpt. Eugeniusz Niedzielski, ps. Nead oraz wnuczka generała Maczka – Karolina Maczek-Skillen. Polski Honorowy Cmentarz Wojskowy przy Ettensebaan w Bredzie jest jednym z najważniejszych miejsc upamiętniających polskich żołnierzy poległych podczas II wojny światowej w Holandii.
Cmentarz, założony w 1963 roku z inicjatywy lokalnych społeczników, zawiera szczątki polskich żołnierzy pochowanych wcześniej na innych cmentarzach. Na terenie nekropolii spoczywają głównie żołnierze 1. Dywizji Pancernej, lotnicy Polskich Sił Powietrznych oraz spadochroniarze z 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej. Według woli zmarłego w 1994 roku gen. Stanisława Maczka, również on został pochowany na cmentarzu, obok swoich żołnierzy. Ostatnią ceremonię pogrzebową na cmentarzu odbyto w 2003 roku, kiedy odnaleziono szczątki polskich lotników z okresu II wojny światowej. W sumie na cmentarzu znajduje się grobowiec 162 Polaków.
Stanisław Maczek, bohater kampanii wrześniowej i francuskiej, urodził się 31 marca 1892 roku w Szczercu pod Lwowem. Po studiach w Drohobyczu, zaciągnął się do armii austro-węgierskiej podczas I wojny światowej. Po zakończeniu konfliktu, zgłosił się do Wojska Polskiego, gdzie służył aż do 1945 roku. Jesienią 1938 roku objął dowództwo 10. Brygady Kawalerii, jednostki zmotoryzowanej w składzie Wojska Polskiego.
Po bohaterskich walkach we wrześniu 1939 roku, płk Maczek i jego oddziały przedarły się do Francji, gdzie otrzymał awans na generała. Podczas kampanii francuskiej w czerwcu 1940 roku dowodził swoją brygadą. Po przegranej bitwie przedarł się do Wielkiej Brytanii, gdzie ponownie sformował swoją jednostkę, przekształconą później w 1. Polską Dywizję Pancerną.
Dywizja brała udział w bitwie pod Falaise oraz w wyzwalaniu miast we Francji i w Belgii. W 1944 roku dotarła do Holandii, gdzie wyzwoliła miasta takie jak Breda, Axel, czy Gandawa. Szlak bojowy 1. PDP zakończył się zdobyciem niemieckiej bazy w Wilhelmshaven.
Bitwa o Bredę była jednym z najważniejszych wydarzeń w historii 1. Polskiej Dywizji Pancernej. Polacy musieli stawić czoła trzem niemieckim dywizjom piechoty, aby zająć strategicznie ważne miasto. Po zaciętych walkach 29 października 1944 roku, miasto zostało ostatecznie zdobyte przez polskich żołnierzy.
Wkraczających do Bredy Polaków witano owacyjnie, a mieszkańcy okazali im wielką wdzięczność i entuzjazm. Polacy zostali uhonorowani Wojskowym Orderem Wilhelma, najwyższym odznaczeniem Królestwa Niderlandów. Dowódca dywizji, gen. Maczek, został honorowym obywatelem Holandii. Po zakończeniu wojny mieszkał w Edynburgu, gdzie zmarł w 1994 roku.
Dzięki bohaterstwu i poświęceniu żołnierzy 1. Polskiej Dywizji Pancernej, ich działania w okupowanej Europie przyniosły wyzwolenie i wolność. Jego pamięć jest nadal żywa zarówno w Polsce, jak i w Holandii, gdzie Polacy są wspominani z szacunkiem i wdzięcznością przez mieszkańców.
Zdjęcie główne artykułu pochodzi ze strony tvp.info.
