Polacy nominowani do Nagrody Nobla – ujawnione tajne dokumenty
W połowie stycznia Biblioteka Noblowska ujawniła tajemnicę z 1974 roku, dotyczącą przyznania Literackiej Nagrody Nobla dwóm szwedzkim pisarzom, Eyvindowi Johnsonowi i Harry’emu Martinsonowi. Decyzja wywołała wiele kontrowersji, ponieważ obaj laureaci byli członkami Akademii Szwedzkiej, co sugerowało, że wybór mógł być ustawiony. Niestety, nagroda nie przyniosła im oczekiwanego uznania, a dla Martisona nawet tragiczne skutki, gdyż popadł on w głęboką depresję i popełnił samobójstwo w 1978 roku.
Z dokumentów wynika, że w 1974 roku nominowany do Nagrody Nobla był również znakomity poeta i pisarz Czesław Miłosz. Jego kandydaturę zgłosił Algirdas Landsbergis, który był przewodniczącym PEN Clubu pisarzy na uchodźstwie w Nowym Jorku. Jednak ostateczne przyznanie nagrody Miłoszowi nastąpiło dopiero w 1980 roku, gdy jego wybitna twórczość została doceniona na całym świecie.
Podobnie jak Miłosz, nominowany w 1974 roku do Literackiej Nagrody Nobla został także Tadeusz Różewicz. Jego kandydaturę zaproponowali Józef Trypućko, profesor slawistyki na Uniwersytecie w Uppsali, oraz Per Waestberg, przewodniczący szwedzkiego PEN Clubu. Różewicz to wybitny poeta, prozaik i dramaturg, którego twórczość była ceniona zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Dokumenty z 1974 roku zostały udostępnione publiczności w Bibliotece Noblowskiej w Starym Budynku Giełdy w Sztokholmie, gdzie mieści się Akademia Szwedzka. W najbliższych dniach planowane jest także udostępnienie ich w formie cyfrowej wystawy w internecie, aby każdy mógł zapoznać się z tą historyczną dokumentacją.
Niezależnie od kontrowersji związanych z wyborem laureatów, Literacka Nagroda Nobla pozostaje jednym z najbardziej prestiżowych wyróżnień w świecie literatury, doceniającą wyjątkowe osiągnięcia twórcze i artystyczne.
Zdjęcie główne artykułu pochodzi ze strony tvp.info.
